ÖĞRETMENLERİN İŞ ÖZERKLİĞİ İLE ÖZNEL İYİ OLUŞLARI ARASINDAKİ İLİŞKİDE KİŞİSEL İNİSİYATİFİN ARACILIK ROLÜ

Özet

Çalışmanın amacı, Türk eğitim sisteminde iş özerkliği ile öznel iyi oluş arasındaki ilişkide kişisel inisiyatifin aracılık rolünü incelemektir. Bu kapsamda araştırma, Ankara Büyükşehir Belediyesi sınırları içinde bulunan temel eğitim ve ortaöğretim seviyelerindeki okullarda 2019-2020 Eğitim ve Öğretim Döneminde görev yapan öğretmenler üzerinde kolayda örnekleme yöntemi ile oluşturulan bir örneklem üzerinde gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın verileri; iş özerkliği ölçeği, öznel iyi oluş ölçeği ve kişisel inisiyatif ölçeği olmak üzere üç ölçek ile toplanmıştır. Araştırmaya konu olan değişkenler arasındaki değişimin yönünü ve düzeyini belirlemek için ilişkisel tarama modeli, kurulan modelin yapısal incelemesi için kısmi en küçük kareler-yapısal eşitlik modeli kullanılmıştır. Çalışmada SmartPLS paket programı ve R programlama dili kullanılmıştır. Analizlerde ilk önce verilerle ilgili sağlanması gereken varsayımlar kontrol edilmiş, müteakiben kurulan model test edilmiştir. Analizler neticesinde; iş özerkliği, öznel iyi oluş ve kişisel inisiyatif değişkenleri arasında anlamlı ve aynı yönlü bir ilişkinin olduğu, kişisel inisiyatifin, iş özerkliği ile öznel iyi oluş arasındaki ilişkide tam aracılık rolü oynadığı tespit edilmiştir. Çalışmanın örgütsel davranış literatürüne katkı sağlayacağı ve ayrıca araştırmadan elde edilen sonuçların gelecek dönemlerde yapılacak çalışmalara temel oluşturabileceği değerlendirilmektedir.