RESİMSEL BİR UNSUR OLARAK KADIN İMGESİ VE ÇOK KATMANLI KURGUSAL DİL BAĞLAMINDA BİREYSEL SÖYLEMLER

Özet

Değişen dünya paradigmaları ile sanatsal üretimlerdeki değişim/dönüşümlerin kaçınılmaz olması ve farklı disiplinlerin birbiri ile yakınlaşmaları günümüz sanatının uygulama pratiklerinin temelini oluşturmaktadır. Sanatçıların her türlü malzeme-tekniğin olanaklarını kendi özgünlük ve özgürlük sınırları içinde ortaya koymaları sanat alanındaki çeşitliliği gözler önüne sermektedir. Böyle bir çeşitlilik içerisinde sanatçılar bulundukları çağa ait imgeler yaratmakta ve sanata yön vermektedirler. Bu yön verme sorunsalı bağlamında tarihsel süreçte her kadın imgesi ait olduğu dönemin değerlerinin, inançlarının, kültürünün, teknolojisinin ve yaşam biçiminin izlerini taşımaktadır. Toplumdan bağımsız düşünülemeyen sanat, kültürel her bir parametreyi imgelerine aktarır ve izleyiciye de sunulan bakış açılarının şekillenmesine sebep olur. Bu nedenle sanat tarihinde karşılaşılan kadın imgelerinden o dönemin kadınına olan bakış açısını okumak mümkün olabilmektedir. Bu çalışmada, tarihsel süreç içerisinde sanatta kadın imgesi bağlamında tekniğin olanakları ile tekrar tekrar şekillenen 19. yüzyıl sonrası sanat pratiklerine odaklanılmıştır. Bu doğrultuda günümüze uzanan kadın imgesinin değişimleri ve sanatsal pratiklerin dönüşümünün bir analizi yapılarak incelenmiştir. Çalışmada ayrıca Zeliha Kayahan’ın çağdaş sanat pratiklerini kullanarak yaptığı bireysel üretimlerindeki kadın imgesi ile kurduğu bağ ve kullandığı tekniğe dair yaklaşımı sunulmuştur.