RÖNESANS’TA SANAT EĞİTİMİ

Özet

Araştırmada Rönesans’ın estetik-sanat eğitimi ilişkisinin yansımaları ele alınmıştır. Bu yansımaların; sanata ne şekilde etki ettiğini, sanat dünyasına nasıl yön verdiğini ve sanat eğitiminin şekillendirilmesinde nasıl rol oynadığını ortaya koymak amaçtır. Bu nedenle o dönemdeki sanat anlayışları dikkate alınarak sanat eğitiminde yerinin araştırılması amaçlanmıştır. Sanat-eğitim-düşün ilişkisi içerisinde Rönesans’ta Orta Çağ’ın din etkilerinin yanında kuvvetli bir şekilde Antikite’nin etkileri görülmektedir. Antikite’de ortaya çıkan ilk sanat ve eğitim hakkındaki görüşler somut ve soyut temellidir. Akademinin doğuşu, Sokrates ve öğrencileriyle birlikte soyut anlayışın ortaya çıkışının yanında; Aristoteles ile birlikte bilimsel anlayış, sanatın aktarımı, sanatı geliştirme ve öğretme ihtiyacıyla gerçekleşmiştir. Sanat, eğitimin aracı olarak kullanılmıştır. Orta Çağ, hem sanat anlayışı açısından hem de eğitim bakımından Antikite’yi yadsımamıştır. Loncalar, Orta Çağ’da güzellik anlayışına etki eden kurumlar olmuş ve Rönesans’ta da etkili bir şekilde usta-çırak ilişkisi içerisinde eğitime katkı sunmuştur. Fakat Orta Çağ’ın sonuna doğru gözlem, araştırma, yetenek gibi kavramların ortaya çıkmasıyla Rönesans’ın insan merkezli sanat ve eğitim anlayışı kendini göstermeye başlamıştır. Bu nedenle teori-pratik bağlamında eğitim yeniden kurgulanmıştır. Antikite’de görülen akademik faaliyet Rönesans’ta yeniden ortaya çıkmış ve çeşitli değişimlerden geçerek günümüze kadar ulaşmıştır.