SANATTA ESTETİK BİR OLUMLAMA OLARAK “ŞİDDET”

Özet

Sanat tarihinde şiddet kavramını kendine konu edinen sanatçıların çokluğu nedeniyle, Bu makalede sanat tarihinde oldukça önemli üç sanatçının üç eseri aracılığıyla konuya yaklaşılmaya çalışılmıştır. Eserler, picasso’nun Guernica adlı yapıtı, Goya’nın 3 Mayıs Katliamı ve Kathe Kollwitz’in The End adlı eseridir. Konumuz oldukça geniş olması nedeniyle en çarpıcı olabilecek bu üç eserle sınırlandırılmıştır. Bu eserler, konu olarak gerçek hayattan alınmış toplumsal şiddeti bir estetik olumlamayla anlatmaları, dönemin geleneksel ve sanatsal değer yargılarına karşı duruşlarıyla, gerçekte yaşanmış olayları sanatsal dile dönüşümlerinde, sanatçıların düşünsel ve plastik yapılanmadan ödün vermeden bireysel, eleştirel tavırları bir estetik olumlama içinde yansıttıkları için seçilmişlerdir. Sözkonusu edilen üç eserin yaratım sürecinde sanat ve sanatçı tavrının nasıl olduğu/ olması gerektiği konusunda günümüz sanatçılarına sanatın bir ereği olan, sanatçının toplumsal yaşamda etkin ve tanıklık etmesi noktasında etkili bir sanatsal ifade biçimi olarak birer örnek teşkil etmesi bakımından oldukça önemlidir. Çünkü günümüz sanatında hala sanatçının işlediği konuyu estetik anlamda olumlama uğraşı halen tartışmalıdır. Bu makale ile bu tartışmanın açıklığa kavuşması anlamında katkı sağlamasını umut ediyoruz.