TIBBİ MALPRAKTİSDE HEKİMLERİN CEZAİ SORUMLULUKLARI

Özet

Bu çalışmanın amacı sağlık sektöründeki tıbbi malpraktis konusunda, ilgili yasalarda sağlık çalışanlarının cezai sorumluluklarını belirlemek ve tıbbi malpraktis oluşumundaki faktörleri göz önüne sermektir. Bu çalışma tanımlayıcı nitelikte bir araştırmadır. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu başta olmak üzere 1219 sayılı Tababet Ve Şuabatı Sanatlarının Tarzı İcrasına Dair Kanun, 1593 sayılı Umumi Hıfzısıhha Kanunu, 6023 Sayılı Türk Tabipler Birliği Kanunu Türk Borçlar Kanunu, Hasta Hakları Yönetmeliği ve literatür taramaları sonucunda elde edilen bilgiler ile sağlık çalışanlarının tıbbi malpraktis konusundaki cezai sorumlulukları derlenmiştir. Son yıllarda tıbbi malpraktis konusu üzerinde ciddi eğitim çalışmaları yapılmış ve hem sağlık çalışanlarına hem de hastalara bu konuda bilgilendirme faaliyetlerine gidilmiştir. Özellikle hasta ve hasta yakınlarında tıbbi malpraktis konularındaki farkındalık artmaya başlayınca, yapılan basit hatalar yüzünden sağlık personeline yönelik ciddi davalar açılmaya başlanmıştır. Açılan bu davalar karşısında sağlık çalışanları kendilerini savunmak zorunda kalmaktadırlar. Çünkü Türk ceza kanununda Tıbbi Malpraktis konusunda henüz ciddi adımlar atılmamıştır. Bu nedenle hem mahkeme heyeti hem hasta hem de sağlık kurumu ve çalışanları bu süreçte birtakım zorluklarla karşılaşmaktadırlar. Özellikle sağlık çalışanları, tıbbi malpraktisin cezai sorumlulukları karşısında ciddi bilgi eksikliği ile karşı karşıyadır. Ülkemizde sağlık hukukuna yönelik kanunlar tam olarak düzenlenmesi yapılmadığı için sağlık personelinin hatasından kaynaklı açılacak bir davada  ancak Türk Ceza Kanunu ve Borçlar Kanunu hükümlerine göre bu davalar görülebilmektedir. Bu davalar ceza davaları, maddi manevi tazminat davaları şeklinde sürdürülmektedir. Dolayısıyla davanın sonuçlanma süreci de uzayabilmektedir. Bu nedenle sağlık hukuku alanında tıbbi malpraktis ile ilgili yapılacak özel düzenlemeler bu tür davaların davalı ve davacı yönünden daha objektif şekilde ele alınmasını sağlayarak en kısa zamanda sonuçlanmasında önem arzedecektir. Başta hukukçular olmak üzere sağlık sektörü temsilcileri tarafından, bu eksikliğin giderilebilmesi için geniş katılımlı bir çalışmanın yapılarak hem hastaların hem de sağlık çalışanlarının hak ve ödevlerini belirlemek gerekmektedir.