YAVAŞ ŞEHİR YAKLAŞIMINA KÜLTÜREL PLANLAMA AÇISINDAN BAKIŞ

Özet

Kentler daimi devingen yapıları ile canlı bir organizmaya benzetilebilirler. Bu yapının içinde fiziksel, toplumsal, ekonomik, kültürel, siyasal ve psikolojik etkiler vardır. Kentlerin kültürel yapılarının doğru analizi kent planlama için oldukça önemlidir. Bir kenti diğerlerinden ayıran unsur olarak kentsel kültür, maddi, manevi, zihinsel ve duygusal özelliklerin birleşiminden oluşan bir bütündür. Kent planlama sadece kentin ileride alacağı fiziki makroformun oluşması değildir. Toplumsal ilişkilerin mekana yansıması önemlidir. Varolan ve oluşabilecek kentsel sorunlara çözüm ararken kültürel yapı dikkate alınmalıdır. Son dönemlerdeki çağdaş planlama yaklaşımlarından biri “yavaş şehir”dir. 50.000 nüfusun altındaki kentler üye olabilmektedir.Kentlerin kendi gelenek, göreneklerini, yemeklerini, tarihsel kimliklerini korumalarına önem veren şehirler ağıdır. Yavaş şehir, kentin varolan ruhunun korunarak kalkınma yaratılabilmesini hedeflemektedir. Kentsel kültürel yapıyı anlayarak ortak yaşamı iyileştirmeyi, yaşam kalitesini yükseltmeyi, çevreyi korumayı, yerel değerlerin sürdürülebilirliğini önemsemektedir. Kültürel öğeler kentlerin mirasıdır. Bunların geleceğe doğru iletilmesinde planlama anlayışı etken rol oynar. Kültürel planlama, kentsel değerlerin katılımcı ortamlarda yeniden değerlendirilebilmesine fırsat tanır. Bu çalışma kentlerdeki kültürel planlama anlayışını “yavaş şehir” açısından irdelemektedir. Bir kentin yavaş şehir olarak tanımlanabilmesi için gerekli kriterler vardır. Bu kriterlerin kültürel planlama açısından irdelenmesi kentsel kültürel sürdürülebilirliğin organizasyonuna katkı sağlar. Dünyada yerele verilen önemin artışında bu düşünce etkili olmaktadır. Ülkemizde de yerel yönetimlerin çağdaş planlama uygulamalarında kültürel sürdürülebilirliğe dikkat edilmelidir