AHMED-İ DÂ’Î’NİN HZ. MUSA’NIN VEFATI KONULU KISA HİKÂYESİ

Özet

Din ve tasavvuf, klâsik Türk edebiyatının temel kaynakları arasındadır. Bu ana başlık altında değerlendirebileceğimiz peygamber kıssaları ve mucizeleri de şairlerin hayal güçlerini besleyen malzemelerdendir. Klâsik Türk edebiyatında, hayatı ve gösterdiği mucizelerle şiire konu olan peygamberlerden bir tanesi de Hz. Musa’dır. Onun Nil nehrine bırakılması, çobanlık yapması, Tur Dağı’nda yaşadığı olaylar, dilinin peltekliği ile gösterdiği asa ve denizi ikiye bölme gibi mucizeleri, şiirde telmih ya da teşbih ögesi olarak kullanılır. Bu çalışmanın konusu ise Hz. Musa’nın vefatını konu alan kısa bir hikâyedir. Bu kısa hikâye, XV. asır sanatkârlarından Ahmed-i Dâ’î’nin Kitâbü’t-Ta’bîr-nâme Tercümesi adlı eserinin Süleymaniye Kütüphanesi Hekimoğlu Ali Paşa koleksiyonunda bulunan yazma nüshasının son bölümünde kayıtlıdır. Hikâye, Hz. Musa’nın vefat etmesinden kısa süre önce Azrail’in gelmesi, Hz. Musa’nın annesi ve eşiyle vedalaşmasının ardından Azrail ile konuşmalarından oluşur. Çalışmamızda, öncelikle Hz. Musa’nın tarihî kişiliği hakkında bilgi verecek daha sonra söz konusu kısa hikâyeyi, çeşitli yönleriyle incelemeye ve transkripsiyonlu metnini de vererek ilim âlemine tanıtmaya çalışacağız.