KAMU VE ÖZEL KESİM ÇALIŞANLARININ ÖRGÜTSEL MANEVİYAT ALGILARI: BİR ALAN ARAŞTIRMASI

Özet

Örgütsel maneviyat, çalışma ilişkilerinde kabul edilen değerler bütünüdür; bireyin iş ve özel yaşamında hedeflerine ulaşma, iş arkadaşlarıyla ve işle ilgili diğer kişilerle güçlü bağlantılar geliştirme ve kendi inançları ile işyeri değerleri arasında uyum sağlama çabaları şeklinde tanımlanabilir (Mitroff ve Denton, 1999). Kavram, elverişli bir örgüt ikliminin yanında, örgütsel ortamda ulvi, yüce insanların kutsal saydığı değerleri de kapsayan bir anlam içeriğine sahiptir. Örgütsel maneviyat, çalışanların iş yaşamlarını soyut yanlarını anlamlı kılan bir olgudur (Ashmos ve Duchon, 2000). Örgütsel maneviyat, çalışanların aidiyet duygularını güçlendiren, örgütsel değerler dizgesidir (Giacalone ve Jurkiewicz, 2003). Örgütsel maneviyat; iş sürecine dahil olan bireyler arasında sahip olunan birbirine bağlılık deneyimi olarak kabul edilmektedir (Marques vd., 2007). Manevi yapısı güçlü olan örgütlerin daha üretken, esnek ve yaratıcı olduğunu gösteren çok sayıda araştırma yapılmıştır (Fry, 2003: 703). Örgütsel maneviyat örgütün yönetsel gücünü artırmakta, liderlik ve örgütsel rekabet yeteneğini güçlendirmektedir (Mitroff ve Denton, 1999). Araştırmada, örgütsel maneviyatın algılanma biçimi kamu ve özel kesim çalışanları arasında karşılaştırmalı olarak incelenmiştir. Araştırmada veri toplamak amacıyla anket tekniğinden yararlanılmış, anket Ankara’da kamu ve özel kesim örgütlerinde çalışanlara uygulanmıştır. Araştırma, tesadüfi örnekleme yöntemine göre belirlenmiş, örgütsel maneviyatın üç alt boyutu (anlamlı iş, topluluk duygusu, örgütsel değerlerle uyum) tanımlayan Örgütsel Maneviyat Ölçeği (Milliman vd., 2003) ile ölçülmüştür. Araştırmadan elde edilen veriler çeşitli istatistiki teknik ve yöntemlerle analiz edilmiştir. Araştırmadan elde edilen bulgular, söz konusu verilere dayandırılarak karşılaştırmalı olarak yorumlanmıştır. Araştırma, örgütsel maneviyatın işletme verimliliği ve etkinlikteki yerini vurgulaması bakımından önem taşımaktadır. Ayrıca, çalışanların örgütsel maneviyat algılarını yönetmenin gerekliliğini vurgulaması bakımından da önemli görülmektedir. Araştırmanın örgütsel maneviyat uygulamalarına ve söz konusu alandaki teorik çalışmalara katkı sağlayacağı umulmaktadır.